آیا تزریق کورتیزون عوارض دارد؟

تزریق کورتیزون روشی برای رفع درد ناشی از التهاب مفاصل است که در مشکلاتی مانند تاندونیت، آرتروز، نقرس، و بطور کل انواع دردهای مفصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند کاربرد داشته باشد. شیوه‌ی تزریق کورتیزون به این صورت است که متخصص درد، دوزهای مشخصی از کروتون را مستقیما در ناحیه‌ای که درد و مشکل دارد، تزریق می‌کند. به‌ دلیل وجود عوارض جانبی محتمل بعد از تزریق کورتیزون معمولا محدودیت هایی در انجام این روش وجود دارد.عوارض جانبی سیستمیک تزریق کورتون به این دلیل رخ می دهد که مقدار کمی از دارو وارد جریان خون شده و همراه با خون به همه نقاط بدن انتقال می‌یابد و علاوه بر محل تزریق، سایر نقاط را هم درگیر می‌کند.

کورتیزون به صورت مصنوعی ساخته می‌شود. به این معنی که این ماده، از کورتیزونی که بطور طبیعی در بدن وجود دارد، کپی برداری شده است. انواع استروئیدها شامل کورتیزون، کلسترول و هورمونهای جنسی می باشند. توجه داشته باشید که همه استروئیدها اثرات یکسانی ندارند.

تاثیر تزریق کورتون بر بدن

تاثیرات منفی تزریق کورتون بر بدن غالبا نادر بوده و در صورت ایجاد، ناچیز می‌باشد. از آنجا که بدن کورتیزول طبیعی خود را تولید می کند ، اکثر افراد اثرات سیستمیک تزریق کورتیزون را تجربه نمی کنند. با این وجود در افرادی که مشکلات زیر را دارند ممکن است عوارضی دیده شود:

1. قند خون بالا

قند خون بالا شایع ترین واکنشی است که در افراد مبتلا به دیابت مشاهده می شود. کورتیزون می تواند باعث افزایش موقت قند خون شود ، بنابراین سطح قند خون باید به دقت کنترل گردد. افرادی که انسولین مصرف می کنند؛ باید به ویژه مراقب باشند. قند خون خود را چک کرده و در صورت نیاز، دوز انسولین را تنظیم کنند. اگر قند خون شما بیش از حد انتظار افزایش یافت ، باید با پزشک خود تماس بگیرید تا ببینید آیا به درمان های دیگر نیاز است یا خیر.

2. گرگرفتگی صورت

پس از تزریق کورتیزون برخی از افراد می گویند احساس سرخ شدن و قرمزی در صورت دارند. این حالت در خانم ها بیشتر اتفاق می افتد. گرگرفتگی صورت می تواند ظرف چند ساعت پس از تزریق شروع شود و ممکن است چند روز طول بکشد. همچنین ممکن است در جلسات بعدی تزریق کورتیزون دوباره اتفاق بیفتد. خبر خوب این است که این علائم به خودی خود برطرف می شوند.

3. عوارض جانبی موضعی

عوارض جانبی موضعی آنهایی هستند که فقط در یک ناحیه از بدن که محل تزریق کورتیزون انجام شده است رخ می دهند که اغلب به ندرت اتفاق می‌افتند. با این وجود آگاهی از این عوارض، برای کسانی که تزریق کورتزیون انجام می‌دهند الزامی است. این عارضه ها عبارتند از :

احساس درد در محل تزریق کورتیزون: برخی از افراد پس از تزریق دچار ناراحتی می شوند و ممکن است 24 تا 48 ساعت پس از درمان افزایش درد را تجربه کنند. این وضعیت معمولاً به سرعت از بین می رود و با کمپرس یخ در محل تزریق و داروهای ضدالتهابی برطرف می شود.

عفونت: هر تزریقی به پوست می‌تواند با احتمال عفونت همراه باشد.استریل کردن پوست محل تزریق، استفاده از ابزار و وسایل استریل و تزریق در محلی که از استانداردهای لازم برخوردار باشد؛ خطر ایجاد عفونت را به حداقل می‌رساند.

تغییر رنگ پوست: افرادی که پوست تیره تری دارند باید بدانند که کورتیزون ممکن است باعث روشن شدن پوست اطراف محل تزریق شود.

از دست دادن بافت چربی: دوزهای بالای کورتیزون می تواند به برخی از بافت های بدن آسیب برساند. یکی از مشکلات ایجاد شده در این روش، آتروفی چربی نامیده می شود. آتروفی چربی یعنی از بین رفتن بافت چربی که می تواند منجر به تیرگی پوست یا نازک شدن لایه های چربی شود. به عنوان مثال افرادی که برای درمان خار پاشنه تزریق کورتیزون انجام می‌دهند؛ ممکن است هنگام راه رفتن به دلیل کاهش بافت چربی، درد داشته باشند.

پارگی تاندون: کورتیزون می تواند باعث ضعیف شدن یا پارگی تاندون ها شود. تاندونها نوارهای سفت بافتی هستند که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند. آسیب تاندون یک از عللی است که متخصصان درد را در تعداد جلسات تزریق، محدود می‌کند..

تعداد جلسات درمان

هیچ قطعیتی در مورد تعداد جلسات تزریق کورتیزون وجود ندارد. اگر تزریق کورتیزون به سرعت از بین می رود یا کمکی به بهبود شرایط بیمار نمی کند؛ انجام مجدد آن ممکن است ارزش نداشته باشد. همچنین ، برخی از مطالعات نشان داده اند که تزریق کورتیزون ممکن است تاندون ها و غضروف ها را ضعیف کند. به همین دلیل است که بسیاری از پزشکان تزریق کورتیزون را بیش از 3 بار در سال توصیه نمی‌کنند.

خلاصه مطلب

تزریق کورتیزون یک روش مؤثر و یک گزینه درمانی خوب است. با این وجود ممکن است از این روش بیش از حد استفاده شود یا در برخی موارد، تزریق کورتیزون گزینه درمانی مناسبی نباشد. تزریق ها فقط باید برای درمان التهاب استفاده شوند؛ نه برای درمان درد. همچنین تعداد تزریق ها باید محدود شود ، به ویژه در افراد جوان با مفاصل و تاندون های سالم که ممکن است در اثر تزریق های مکرر دچار آسیب دیدگی شوند.